Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Υμηττός ιδρύθηκε το 1928, όταν παρουσιάστηκε έντονη η ανάγκη επέκτασης του Δήμου Βύρωνα, που γέμισε ασφυκτικά από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.

Μέχρι το 1922 στην περιοχή του Υμηττού υπήρχε μόνο η μονάδα της Πολεμικής Βιομηχανίας, το Καλυκοποιείο.

Απαλλοτριώθηκαν εγκαταλελειμμένοι αμπελώνες του Δήμου Αθηναίων από τα Υπουργεία Γεωργίας και Υγιεινής, συνολικής έκτασης 270 στρεμμάτων, και το 1930 ? 1931 ξεκινάει η οργανωμένη ζωή στον Υμηττό, όταν από την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων, δόθηκαν οι πρώτες πεντακόσιες πενήντα προσφυγικές κατοικίες.

Προκρίθηκε το σύστημα της ανέγερσης μικρών κατοικιών, μονοκατοικιών, διπλοκατοικιών, μονώροφων ή διώροφων με ένα ή δυο δωμάτια, κουζίνα και τους απαραίτητους βοηθητικούς χώρους.

Ο Υμηττός αποτελούσε αρχικά συνοικία του Δήμου Αθηναίων.

Από διηγήσεις παλιών κατοίκων του Υμηττού μπορεί κανείς να διαμορφώσει μια εικόνα για την καθημερινή ζωή της εποχής εκείνης.

Σύμφωνα μ΄ αυτές, η λάμπα πετρελαίου ήταν το μόνο μέσο φωτισμού μέχρι το 1932, η άρδευση γινόταν από πηγάδια, οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι, συγκοινωνίες δεν υπήρχαν.

Το πρώτο σχολείο που ιδρύθηκε στον Υμηττό ήταν η «Παπαστράτειος Δημοτική Τεχνική Σχολή Παιχνιδιών και Διακοσμητικής» το 1929. Λίγα χρόνια αργότερα χτίστηκε το 1^ο Δημοτικό Σχολείο του Υμηττού.

Ο Υμηττός αποσπάσθηκε από τον Δήμο Αθηναίων το 1935, οπότε και συστάθηκε ως κοινότητα.

Ο ΥΜΗΤΤΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Στις 19 Απριλίου του 1963 με υπουργική απόφαση, ο Υμηττός χαρακτηρίστηκε Δήμος.

Σήμερα ανήκει στον διευρυμένο  Δήμο Δάφνης – Υμηττού.

Στην περιοχή του Υμηττού το πράσινο σήμερα καταλαμβάνει το 22% της συνολικής έκτασης (1.180.000 τ.μ.), τη στιγμή που στο υπόλοιπο λεκανοπέδιο το πράσινο καλύπτει μόνο το 3% της συνολικής έκτασης.

Ο συντελεστής δόμησης που διατηρείται χαμηλός (1,4) σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα περισσότερα οικόπεδα είναι μικρής έκτασης 150 έως 200 μ²   κατά μέσο όρο, συντελεί στην διατήρηση των χαρακτηριστικών της γειτονιάς με τα χαμηλά σπίτια και τις αυλές.